Rozdział XXVI Erwin...? ( ͡° ͜ʖ ͡°) XD

   Rano gdy Jade się obudziła spostrzegła na łóżku swojej przyjaciółki Kibę ale jego właścicielki nigdzie nie było.
- Pewnie została na noc u swojego Kaprala ( ͡° ͜ʖ ͡°) - Wstała i poszła do łazienki. Umyła się, ubrała i uczesała. Zebrała włosy z przodu i uczesała dwa warkocze które wyglądały jak wianek. Pożegnała się z psem i ruszyła na śniadanie. Na korytarzu mijała wielu nowych ale nikogo znajomego. Nagle zobaczyła wysokiego czarnowłosego chłopaka i obok niego trochę niższego blondyna. Podbiegła do nich i skoczyła blondynowi na plecy.
- No witaj bracie. - On odwrócił głowę by spojrzeć na dziewczynę. - Widzę, że w końcu wyszedłeś do ludzi.
- Jade! - Podrzucił ją sobie na plecach. - A ja widzę, że ty wracasz już do siebie. Jeszcze byś się tam zagłodziła.
- E tam, nie przesadzajmy. Ale teraz chodźmy już na to śniadanie muszę Erenowi opowiedzieć kawał xD
- O nie... - Uśmiechnął się. - A gdzie zgubiłaś Iris?
- Ona jest pewnie u swojego męża  ( ͡° ͜ʖ ͡°)
- On z nią wczoraj gdzieś jechał nie? - Spytał Bertholdt.
- Tak i Hanji chciała zrobić kolejną imprezę, ale wszyscy się sprzeciwili.
- Nie dziwie się. - Gdy doszli do stolika przy którym zawsze siedzieli brunetka zeszła z Reiner'a i siadła koło Eren'a.
- Eren mam kawał!
- Dawaj!
- No to tak: Trzy blondynki grają w karty...- Zaczęła się śmiać - Nagle jedna rzuca na stół asa i mówi -Parsknęła śmiechem- szach mat! A druga do niej: Zuźka przecież my nie gramy w ping ponga. - Padła na stół, a brunet razem z nią.
- Jesteście żałośni... - Przewróciła oczami Mikasa.
- Zamknij się Mikasa! - Zdenerwował się chłopak i przywalił jej ręką, że aż zleciała z ławki. Jade wychyliła się zza niego i spojrzała na czarnowłosą.
- Widzisz jak to się kończy? - Rozejrzała się po sali. Wszyscy się na nich dziwnie patrzyli. - Eren... Nikt nas nie rozumie... >.>
- Sami sztywniacy tu >.> Ale nie martw się my kogoś znajdziemy i będzie nami przewodzić Hanji.
- Oooo! Dobra!
- Dziwną masz siostrę... Na pewno ona jest z tobą spokrewniona? - Szepnął do Reinera Bertholdt.
- O co ci chodzi?
- Dopiero była w ciężkiej depresji, a po jej zachowaniu tego nie widać.
- Sam chciałbym wiedzieć. Ale ważne jest to, że już czuje się lepiej i wyszła z ten depresji.
- Racja... Zastanawiam się czy ktoś się do tego przyczynił...
- Nie mam pojęcia przecież nie słuchała ni mnie, ani Jean'a. Nawet Iris więc nie wiem czy ktokolwiek byłby w stanie jej pomóc.
 
    Po dwudziestu minutach wyszli we stołówki. Każdy poszedł w swoją stronę. Jade chciała iść zobaczyć jak się ma jej klacz, bo w sumie trochę czasu minęło od kiedy ostatni raz ją widziała. Szła długim korytarzem do drzwi wyjściowych gdy nagle ktoś ją zawołał. Odwróciła się i zobaczyła trio. Zrobiła  krok w tył.
- A ty gdzie się wybierasz? Swoją drogą jakoś szybko wyszłaś z tego załamania? Gadaj kto ci pomógł!
- Ej Mandy spokojnie... Daj jej spokój na razie. Dopiero straci...
- Straciła dziecko, które nawet nie wiadomo czy było tego twojego Jean'usia. - Spojrzała na nią z zaciętym uśmiechem. -  A może tego twojego kochanka. Erwina? - Jade zrobiła duże oczy.
- Słucham?! Chyba sobie kpisz!
- No przecież się już raz przed nim rozebrałaś i ostatnio Wanda widziała jak od ciebie wychodził, a potem ty magicznie ozdrowiałaś. - Mandy oparła ręce na biodrach, a mors się dziwnie uśmiechnął.
- Wy jesteście chore! - Wrzasnęła brunetka, zmieniła kierunek i zaczęła iść w stronę pokoju.
- Idź do niego może ci...
- ZAMKNIJ RYJ! - Pokazała jej środkowy palec i zaczęła biec.
- Boże co za idiotka. - Zaśmiało się trio.
Brunetka biegła przed siebie nie patrząc pod nogi. Już wiedziała jaką opinię ma wśród tej trójki. Puszczalską szmatę, w okół której wszyscy skaczą.  Znalazła się na jakimś dziwnym raczej pustym piętrze. Tu mogła się skryć przed wszystkimi. Usiadła w kącie, podwinęła nogi, objęła je ramionami i schowała głowę.  Siedziała tak z pół godziny.
- Jade? - Dziewczyna podniosła głowę. Nad nią stał dowódca. - Co ty tu robisz?
- Ja... Nic... - Otarła mokry policzek. - Chciałam pobyć sama...
- Chcesz o czymś porozmawiać? - Pomógł jej wstać.
- Ja.. Nie wiem...
- Chodź ze mną. - Brunetka ruszyła za nim. Blondyn odwrócił się i spojrzał na nią. - Uśmiechnij się. Ostatnio widziałem cie znów pełną radości. - Kąciki jej ust lekko się podniosły.
Szła za nim jak zaczarowana. Nie wiedziała co się dookoła dzieje i gdzie idzie. Nagle pojawili się na korytarzu, który rozpoznawała.
Iris wyszła od Levi'a i szła do swojego pokoju. Coś ją podkusiło i spojrzała w prostopadły korytarz. Zatrzymała się i otworzyła szeroko usta. Jej oczom ukazała się brunetka i Smith.
- Wuuut? 0.o Co tu się wyprawia?!
Erwin i Jade weszli do jego gabinetu, a białowłosa podleciała do drzwi i zaczęła nasłuchiwać.
Erwin usiadł przy swoim biurku i spojrzał na Jade, która stała kawałek od drzwi.
- Co się stało? Masz jakieś nowe problemy, zmartwienia? - Spytał.
- Nie... - Wbiła wzrok w podłogę. - Mała sprzeczka z Mandy ale to nic...
- Zauważyłem, że ostatnio znowu zaczęła się was czepiać.

- Tak już chyba zostanie. Dostała parę razy nawet od Levi'a i dalej nic do niej nie dociera... -  Mówiła cicho. - Ale w jednym ma racje... - Zamknęła oczy. - Jestem nikim! Przeze mnie zamknęli John'a, nadszarpnęliśmy stosunki z Żandarmerią, zabiłam moje...- Jęknęła i uroniła pojedynczą łzę. - Jestem mordercą! Mogłam tam zginąć na tej wyprawie... - Dowódca podszedł do niej. Ukląkł i spojrzał na nią.
- Jade, spójrz na mnie. To nie twoja wina.  Nic złego nie zrobiłaś. Nikogo nie zabiłaś, nie jesteś mordercą. To był nieszczęśliwy wypadek.
- Ale z mojej winy!
- Przestań. Prędzej ja jako dziecko mogłem być mordercą... (Mały spojler przepraszam ;-;) Z mojej winy zginął mój ojciec.  Byłem głupi... Opowiadał mi o rzeczach, które były zakazane, a ja potem to wszystko rozpowiedziałem  w szkole, w której on uczył... Żandarmeria się o tym dowiedziała i wyszło, że przeze mnie go porwała i torturowała. Gdy umarł jego ciało porzucili w odległym mieście by wszystko wyglądało na wypadek.  - Dziewczyna otworzyła lekko usta i chciała coś powiedzieć ale on kontynuował. - Gdy podrosłem wstąpiłem do Zwiadowców. Kilka lat później był kryzys. Wtedy wprowadziliśmy formację szerokiego rozpoznania. Mój plan przewidywał, że zaciągnę do naszych szeregów Levi'a i jego przyjaciół: Isabel i Farlan'a. Dostali

Uwielbiam ten rysunek z mangi *-*

oni zlecenie, które przewidywało, że mają zdobyć pewne papiery, które były w moim posiadaniu, a następnie pozbyć się mnie. Niestety przez złą pogodę straciliśmy dobrą widoczność i oni jak i ich dowódca zginęli. Levi jako jedyny z nich ocalał i miał mnie zabić ale siłą argumentów został z nami. Przeze mnie zginęło wielu żołnierzy. Więc jeśli ktoś tu ma być mordercą to ja. - Wstał i delikatnie podniósł jej głowę. - Wiec nie smuć się, bo to nie jest ta Jade, która wstąpiła do naszych szeregów. Tamta była radosna, pełna entuzjazmu i energii. - Ona przytaknęła. - Jest jeszcze jedna rzecz o której chyba muszę ci powiedzieć... Bo... To przeze mnie tu przyjechała eskorta z Żandarmerii i twój kuzyn cię zaatakował. Gdy usłyszałem jak cię krzywdził nie mogłem pozwolić by dalej chodził na wolności i był zagrożeniem jak na przykład wtedy w mieście. Napisałem to w liście do Nile'a, a potwierdzenie zastał gdy przyjechali. I to nie przez ciebie i tylko z mojej winy poroniłaś. Przepraszam. - Wstrząsnęło nią. Nie dość, że jej powiedział tyle o sobie to jeszcze ją przeprasza i można powiedzieć, że dla niej wymyślił plan by zamknąć John'a.
- Ja... Nie wiem co mam powiedzieć...
- Zrozumiem jeśli mnie znienawidzisz.
- Nie... To nie tak... Ja to rozumiem... Ktoś kiedyś powiedział, że nie można zmienić świata nie dając nic w zamian. I ja to rozumiem. To często bardzo boli ale taki jest ten świat. - Spojrzała mu w oczy. - Tyle Dowódca dla mnie zrobił, a ja jeszcze nie zdążyłam panu podziękować...
- Daj spokój, przeze mnie sama wiesz co się stało.

- Może, ale potem pomógł mi pan wyjść z tego stanu w jaki byłam... Iris, Jean i Reiner mówili mi, w kółko prawie to samo cały czas, a dopiero pana słowa do mnie dotarły... Nie znam innego Generała, który jest w stanie tyle zrobić dla swoich ludzi. Dziękuję... - Przytuliła się do niego i wtedy przypomniały jej się wszystkie dziwne chwile w których on stał przed nią, zaczynając od dnia kiedy przyjechali zobaczyć jak trenują kadeci do teraz. Iris była wstrząśnięta tym co usłyszała. Nie wytrzymała i zajrzała przez dziurkę (( ͡° ͜ʖ ͡°)) od klucza (Ha niema! xD Ja już wiem co wy ze mną na czele sobie pomyśleliście ( ͡° ͜ʖ ͡°)), zrobiła duże oczy i upadła na podłogę. Była w szoku. Szybko się podniosła i zaczęła biec.

- Eren! Daj już spokój zostaw ich. - Krzyczała na bruneta Hanji.
- Ale o co chodzi?! Ja tylko chciałem zapytać czy pani będzie nam przewodzić w tej naszej grupie!
- Jak to nie wiesz o co chodzi?! A kto zarywał ostatnio do Iris? A widzisz. Ja wszystko widziałam -.o
- AAAAAAAAA LEVI RATUJ!!! - Przez korytarz przeleciała białowłosa. Hanji i Eren spojrzeli na siebie i ruszyli za nią.
Gdy Iris znalazła Levi'a, rzuciła się na niego.
- Levi! Ratuj!!
- Czego się tak drzesz? Cały korpus cię słyszy. Weź się ogarnij. Po za tym gdzieś się podziewała? Miałem ci dać lekcje. - Białowłosa zaczęła się trząść i skakać. Kapral się zdenerwował i zdzielił ją miotłą po głowie. - Już lepiej? To gadaj co się stało.
- Bo... Jade zarywa do Erwin'a!! - Obok przy ścianie stali jak wryci Eren i Hanji. Kaprala też zatkało.
- Chyba żartujesz... Hanji ci coś dała? - Odezwał się po dłuższej chwili.
- NIE! Słyszałam i widziałam na własne oczy! Nie wiem co jej odwaliło ale tak było! Moje oczy ucierpiały poważnie.
- I to z tego powodu tak się drzesz i mnie straszysz?
- Jak to ''z tego powodu''?!! To jest bardzo poważna sprawa! Ona ma chłopaka, a zarawa do Dowódcy! xDD
- Właśnie muszę iść zobaczyć co oni tam robią ( ͡° ͜ʖ ͡°) - Wtrąciła się Hanji
- Nieeee! Nie przeszkadzaj im! ( ͡° ͜ʖ ͡°) - Dołączył się Eren.
- Wy jesteście chorzy... Nie uwierzę puki nie zobaczę. - Powiedział Levi.
- Nie wierzysz mi?! - Krzyknęła białowłosa.
- To chodźcie wszyscy! - Uradowała się Hanji. Nagle wokół nich zrobiło się zbiorowisko. - Dobra ruszamy! - Cały harem (xDDD) ruszył za brunetką. Maszerując przez kwaterę dołączyło się do niech jeszcze ''parę'' osób. Mike przedarł się przez tłum.
- Hanji co ty odpierdzielasz?
- Jak to co? Nie słyszałeś, że Erwin sobie kogoś znalazł ( ͡° ͜ʖ ͡°) I idziemy sprawdzić jak się ma ( ͡° ͜ʖ ͡°)
- Czy ty na głowę upadłaś?! Erwin i związki? I ciekawe z nim.
- Zobaczysz. Chodź z nami! - Pociągnęła go za sobą.

Erwin stał tak z wtuloną w niego Jade i nie był w stanie się ruszyć, wiedział, że jeśli zacząłby się cofać na pewno by się potknął, a brunetka wylądowała na nim. Po chwili drzwi się otworzyły. Przez nie wleciał Kiba, okrążył ich i skoczył od tyłu na Dowódcę, który stracił równowagę i upadł na dziewczynę. Ich twarze były dość blisko siebie, blondyn chciał wstać ale pies na nim siedział i wyglądał jakby nie miał zamiaru się ruszyć. Najwidoczniej był z siebie zadowolony. Przez drzwi weszli Hanji, Mike, Levi, Iris i Eren. Hanji z Eren'em zaczęli się śmiać, a reszta stała jak osłupiała. Osoby z tyłu zaczęły się pchać do przodu. Dowódca był przerażony.
-Kiba! - Po chwili ocknęła się białowłosa. Podeszła do nich i odciągnęła psa.
- No Erwin! W końcu sobie chyba kogoś znalazłeś, ale nie martw się Jean wcale się chyba szybko o niczym nie dowie ( ͡° ͜ʖ ͡°)  xDDDD - Zgięła się w pół Hanji, a brunet turlał po podłodze. Smith szybko wstał, podał Jade rękę. Wstała i schowała się gdzieś w kącie, a on się otrzepał.
- Dobra ludzie koniec zbiorowiska, rozejść się! - Polecił Levi i razem z Iris zaczęli wszystkich wypychać na korytarz. Gdy zrobiło się pusto Kapral i białowłosa pobiegli do pokoju Levi'a. Po drodze prawie wyrąbali się z pięć razy. Iris wrąbała się w drzwi i zaczęła w nie walić pięściami.
- Zostaw moje drzwi bo je wgnieciesz. - Powiedział Kapral i otworzył drzwi. Weszli i mieli usiąść na łóżku ale Iris nie trafiła i zaryła nosem w podłogę. Zaczęła się zwijać ze śmiechu
- Jezuuu Jade xDDDD Ona jest chora psychicznie jak ja mam z nią w jednym pokoju żyć xDD
- Nie wiem ale ci współczuję. - Śmiał się Kapral (- Ale napisz, że jego śmiech był boski. Mry, mry ( ͡° ͜ʖ ͡°) ~ by Gill xDDDD)
- Ona pewnie wyleciała stamtąd jak poparzona xDD W sumie to jej się nie dziwie. Jezu co ona odstawia ostatnio xDD
- Nie mam pojęcia... xD
- Będę ją wynajmować, żebyś się więcej śmiał xDD
- Chyba sobie jaja robisz! Ja jestem poważnym człowiekiem, a śmiać się nie będę nawet na emeryturze. Ale Erwin... Nie wiedziałem, że ktokolwiek może na niego lecieć. Zwłaszcza Jade, która ciągle ze swoim Jean'em biega.
- Jean'eczek ( ͡° ͜ʖ ͡°)  xDDDDDD Jak on się dowie to nie wiem co jej zrobi, a Reiner już nigdy z pokoju nie wyjdzie xDDD
- Jemu to chyba trzeba już trumnę kupić bo kolejnych akcji w wykonaniu swojej siostry może już nie przeżyć XD
- Pochowają go w pokoju xD Ej! Mam plan!
- O nie...
- Będziemy ją śledzić i zobaczymy co odwali! - Levi spojrzał na nią z góry. - No chodź! - Szybko wstała i pociągnęła go za sobą.

Tymczasem w gabinecie Erwina ( ͡° ͜ʖ ͡°)
- Erwin nie znałem cię od tej strony. - Śmiał się Mike.
- Wiesz... Za długo był sam i chyba poczuł zapotrzebowanie... ( ͡° ͜ʖ ͡°) - Dusiła się Hanji.
- Dajcie mi już spokój. Jedyną potrzebę jaką teraz odczuwam to się napić. - Zakrył ręką twarz.
- No nie wiem czy to dobry pomysł Erwin...
- Morda Mike! Będzie genialnie xDDD - Rzuciła się na niego brunetka.
- Dajcie mi już spokój. Po za tym ile razy mam wam powtarzać, że...
- Przyszła ci podziękować i tak jakoś wyszło, że leżałeś na niej ( ͡° ͜ʖ ͡°) - Hanji oparła głowę na dłoni, a łokieć wbiła w plecy Mike'a.
- Czy tu nie ma normalnych ludzi...? Czuję się jak w wariatkowie. - Podszedł do barku, wyjął z niego kieliszek do wina i nalał sobie do pełna. Usiadł na kanapie i zaczął pić.
- Dobrze się czujesz? - Zrzucił z siebie Hanji, Mike. - Nie wiedziałem, że ty w ogóle piejesz.
- Tylko gdy umieram, a teraz jest taki moment... Mam dość tego dnia...
- To trochę sobie poczekasz do jego końca, bo dopiero trzynasta.

- Weź mi nic nie mów. Teraz to mam ochotę umrzeć za tych wszystkich, którzy poświecili swoje życie za murami...
- Przestań. Gdyby nie ty Korpus Zwiadowczy już dawno by nie istniał.
- Ale teraz mam już dość dajcie mi zebrać myśli.

Jade siedziała zamknięta w pokoju.
- Nosz kurwa co za pies! -.- Teraz to ja już nie mam tu życia. - Założyła pelerynę i naciągnęła kaptur na twarz. Wyszła z pokoju i starając się nie wpaść na nikogo zaczęła zmierzać do stajni. Nie spodziewała się, że śledzi ją Kapral i Iris ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Dziewczyna szła ze spuszczoną głową i słyszała tylko śmiechy z nowej sensacji. Przyśpieszyła kroku.
- Nie wierze, że to robię... Zabawy małolatów. - Przewrócił oczami Levi.
- Cicho nie marudź! Zobaczymy co się wydarzy ( ͡° ͜ʖ ͡°) xDD
- Jak on będzie na nią gdzieś tam czekał i znowu zobaczę coś co w nim w roli głównej nie jest normalne...
- Będzie genialnie xD

Gdy w końcu Jade wyszła na dwór zaczęła biec w stronę stajni. Nagle koło niej pojawił się Kiba.
- O nie! Zapomnij! Zmiataj stąd! - Chciała go odgonić ale on z ''uśmiechem'' na pyszczku leciał dalej za nią. - Nie chce cię tu! Już żeś za dużo dziś narobił! - Patrzyła na psa i nie zauważyła stojącego przed nią Jean'a. Wpadła na niego.
- O proszę mamy naszą madame. - Dopiero teraz brunetka zobaczyła, że przed jej chłopakiem stoi Trio. - Jak się bawiłaś z Dowódcą?
- Nie wiem o co ci chodzi...
- Akurat! Dzięki twojej przyjaciółeczce już cały Korpus o tym wie! - Rzuciła Mandy i nachyliła się bliżej Jade. -  Nie wywiniesz się już z tego!
- Jade, to prawda? - Spytał jej Jean. Było widać, że jest wściekły. Dziewczyna się od niego odsunęła.
- Jean... To nie tak jak wszyscy mówią... Ja nic...
- Akurat! Mało brakowało i pewnie byś nie wiadomo co  tam z nim odstawiała.- Drwiła Dare (To nazwisko mendy jakby ktoś zapomniał, w sumie to sama nie pamiętałam xD)
- Ty przecież wszystko wiesz najlepiej nawet  jeśli cie tam nie ma! Więc już rano ci mówiłam: Zamknij ryj!
- Nie popłacz się!
- Przeginasz koleżanko! - Już miała się rzucić na Mandy ale Jean ją złapał.
- Jade przestań. Nie było mnie tam. Ale jeśli było tak jak mówią wszyscy... To nie wiem czy jest jakikolwiek sens byśmy...
- Jean! To nie było tak! Ja ci to wszystko opowiem od początku ale nie przy nich.. Proszę wysłuchaj mnie!
- Już chyba za dużo się nasłuchałem... - Powiedział i zaczął kierować się w stronę kwatery.
- Jean! Proszę zaczekaj... - Ale on już jej nie słuchał.
- Ups. Chyba coś wam się posypało w związku. - Droczyła się dalej Mandy.
- Daj mi już święty spokój! Czego od nas chcesz?! Ciągle się tylko czepiasz mnie i Iris! Spójrz na siebie! - Rzuciła i pobiegła do stajni.

Jean szedł ze spuszczoną głową.
- Ej, a tobie co? - Spytał Levi.
- Nic, po prostu wszystko mi się znowu sypie! Myślałem, że mogę jej ufać, a tu proszę. Jeszcze do Dowódcy się dostawia... Ja nie wiem komu mam już wierzyć.
- Ja.. Słyszałam wszystko... To moja wina... Nie powinnam była się tak drzeć na cały korpus... Bo w sumie to... Ja.. Nie widziałam nic takiego... - Chciała go uspokoić Iris.
- Już ci wierze -.-
- Naprawdę... Powinieneś z nią porozmawiać. Ona naprawdę cie kocha... I nigdy by ci nic takiego nie zrobiła.. - W to ostatnie po tym co się dziś wydarzyło nie wiedziała czy może wierzyć.
- Dziś chyba nie mam na to siły. - Powiedział i odszedł. Oni też zrobili parę kroków do przodu.
- To widziałaś coś czy nie?
- Widziałam ale nie chciałam mu mówić...
- Nie wiem czy kłamstwo ma jakikolwiek sens. - W oddali słyszeli kłótnię Mandy i Kate. - A tym znowu co?
- Teraz możesz do niego uderzać już jest wolny! Powinnaś być mi wdzięczna, że tak przekonująco mu to powiedziałam!
- Ale ja nie chcę! Nie wiesz nawet ile ona przeszła w porównaniu do nas! I nie mam zamiaru jej takiego świństwa robić! - Nagle ze stajni wyjechała Jade. Popędziła klacz do galopu i ruszyła gdzieś przed siebie.
- Jade! - Krzyknęła Kate i Iris. Brunetka pobiegła do Kwatery.
- Cholera Levi! Musimy za nią jechać! - Pobiegli po konie do stajni.

Berg leciała korytarzem prowadzącym go gabinetu Erwin'a, z którego dobiegały odgłosy kłótni. Jednak dziewczyna nie skupiała się na tym o co poszło tylko z hukiem otworzyła drzwi.
- Panie Dowódco! - Wrzasnęła. - Jade uciekła! Mandy na nią znowu najechała i przez nią Jean nie chciał z nią rozmawiać, zabrała konia i uciekła! - On szybko wstał, podał jeszcze pełny kieliszek Mike'owi i wybiegł. Blondyn odstawił go na biurko i razem z Kate i Hanji ruszyli za nim.
Smith wbiegł do stajni i prawie został rozjechany przez Levi'a.
- Uważaj! Mam cię rozjechać?!
- Nie mam czasu!

- Wiem temu kazałem osiodłać twojego konia. - Erwin podbiegł do swojego siwka i szybko na niego wsiadł. Wylecieli ze stajni. Chwilę później zaczął padać deszcz.
- Musimy ją szybko znaleźć! Nie wiadomo co jej do głowy znowu przyjdzie. - Lamentowała Iris pod postacią pumy.
- Nic na to nie poradzisz, że jest dziwna. Ciągle albo się śmieje i wszyscy mają jej dość albo zaraz jej odwali i chce się zabić! - Przewrócił oczami Levi.
- Zostaw ją w spokoju i jej szukaj. - Powiedział Erwin.
- Ty, a może ty jednak coś...

- Zamknij się teraz kurduplu! Rozdzielny się! - Powiedział i popędził konia zostawiając ich w tyle.
- Co za chuj -.- E, Iris a ty możesz ją jakoś namierzyć?
- Postaram się ale to nie będzie łatwe, bo po tym jak na niej leżał to został na niej jego zapach i sam rozumiesz...
- Dobra... Jakoś sobie poradzimy.

Jeździli tak do zmroku, ale nigdzie nie było nawet śladu po brunetce.
Jade siedziała przy jeziorku, oparta o pień drzewa. Bawiła się nożem, który zawsze trzymała w swojej szafce nocnej.

- Czy ja jestem tu komukolwiek potrzebna? Wszystkim tylko zatruwam życie... Zaczynając od mojej ciotki, przez przyjaciół i chłopaka, kończąc na ...- Westchnęła. - Dowódcy... - Zamknęła oczy. - Może lepiej by było dla wszystkich jakby mnie w ogóle nie było... - Powoli przyłożyła nóż do nadgarstka i zrobiła trzy cięcia. Z ran zaczęła lecieć krew. Dziewczyna wciągnęła powietrze, zamknęła oczy i po policzkach spłynęły jej łzy.
Levi jechał koło Iris. Nagle białowłosa się zatrzymała i zaczęła węszyć.
- Co jest? - Zatrzymał konia Kapral.
- Wyczuwam jej krew! Cholera! - Zaczęła się rozglądać.
- Skup się! - Uspokoiła się trochę i znów zaczęła węszyć.
- To gdzieś... Stamtąd! - Pobiegła tam skąd wyczuwała woń krwi, Levi ruszył za nią.

Koń Jade zaczął rżeć i stawać dęba.
- Cii.. Nie denerwuj się... Zostaw mnie i ruszaj do stajni...
Koń jednak jej nie słuchał. Sierść klaczy lśniła przy blasku księżyca i była dobrze widoczna. Nastawiła uszy i z oddali usłyszała znajome rżenie. Podbiegła kawałek i znów stanęła dęba.
- Cholera! To chyba jej koń! - Erwin popędził swojego siwka i kierował się do bułanej klaczy Jade. Gdy był już blisko zwolnił do kłusa i zeskoczył z konia. Podbiegł do dziewczyny leżącej przy drzewie. - Coś ty narobiła... - Spojrzał na jej rękę. - Nie zamykaj oczu! Słyszysz? Nie odpływaj! - Porwał kawałek koszuli i usiłował zatamować krwawienie.
- Nie... Proszę mnie tu zostawić... Ja chcę tu zostać...
- O czym ty mówisz? Przypomnij sobie naszą rozmowę rano.
- Ale ja już nie daję rady... Mam już wszystkiego dość... Tylko wszystkim wadzę... Jeszcze dziś to co... Przepraszam...
- Przestań już... To nie twoja wina. Nikomu nie wadzisz. Nie przepraszaj mnie za nic. Pomogę ci z tego wyjść tylko daj sobie pomóc... - Powiedziawszy to przybliżył swoją głowę do jej. (Jezuuu zabijcie mnie xDD Faza Erfffin mrrał ( ͡° ͜ʖ ͡°) i nie mogę się powstrzymać nie zabijajcie Jade za zdrady xDD) Ona spojrzała mu w oczy i oparła swoje czoło o jego. (I teraz przepraszam, że zepsułam Dowódcę ale nie mogłam się powstrzymać za bardzo mnie do niego ciągnie, a to wszystko wina mangi ''Bez żalu'' >.> ale on tam jest taki boski *-*) - Może i mi jako Dowódcy nie wypada ale... Wiesz co? Granica wieku i stanowisko jest nie grają roli. - Delikatnie musnął jej wargi swoimi. Dziewczyna zamknęła oczy i pozwoliła mu się pocałować.

- Widzę chyba jej konia! - Gdy byli już bliżej konia znów się zatrzymali i stanęli jak wryci. Otworzyli szeroko oczy i usta. - Levi... Czy ty widzisz to co ja...? Czy już mam problem ze wzrokiem...? 0.o
- Co z nim jest ostatnio nie tak...? 0.o
- Też chciałabym to wiedzieć...

- Wracajmy... Pewnie się martwią o ciebie... Wiesz, że Kate przybiegła przerażona ?
- Kate naprawdę? No nieźle...
- Też się zdziwiłem. - Wziął ją na ręce, odwrócił się i chciał iść do koni ale się zatrzymał.
- Nie przeszkadzamy przypadkiem? Wiesz, możemy przyjechać później. ( ͡° ͜ʖ ͡°) - Powiedział Levi, a Iris z wrażenia aż się przemieniła w człowieka. Nikt nic nie odpowiedział. Blondyn podszedł do swojego konia i posadził na nim Jade. Brunetka zagwizdała i podkłusowała do niej jej klacz.
- Erwin nie znałem cię od tej strony...
- Jeszcze wielu rzeczy o mnie nie wiesz.
- Aż się boje. Po dzisiejszym dniu chyba już nie chcę wiedzieć... - Blondyn się zaśmiał pod nosem i dosiadł swojego konia.
- Iris chodź pomogę ci wsiąść. - Podał jej rękę.
- Nie dzięki będę sobie biec obok. Nie chcę wyjść z formy.
- Co ty gadasz? Ty nigdy nie tracisz formy! (- A ty kiedyś miałaś formę? - Perfekt czytania Gilla polecam xDD Ale pomoc dialogowa zwłaszcza u Iris i Liffaja pierwsza klasa bejbe ( ͡° ͜ʖ ͡°) ), (Jezu znowu skojarzenie mi się włączyło xD ( ͡° ͜ʖ ͡°) Ja już chyba jestem chora...) - Złapał ją za rękę i wciągnął na swojego rumaka. - Jedziesz ze mną i koniec dyskusji.
Gdy byli gotowi ruszyli do Kwatery.  Po godzinie byli już na miejscu. Zatrzymali się pod stajnią, a tam na nich czekali już Hanji, Kate i Mike. Koń Jade podkłusował do Hanji i stanął za nią.
- No, no Erwin... Ja  już nie wiem jak to z tobą jest... ( ͡° ͜ʖ ͡°) - On tylko przewrócił oczami. Zsiadł z konia i zdjął z niego Jade. Iris zsiadła z konia Levi'a i podbiegła do przyjaciółki. Złapała ją za rękę.
- Ja ci dam się ciąć! - I dała jej z liścia. - Nie rób sobie więcej krzywdy jasne?! - Brunetka tylko kiwnęła głową. - Dziś już cie samej nie zostawię.
- Jak chcesz... - Podeszła jeszcze na chwile do Eriwn'a. - Dziękuje... Za wszystko... - Spojrzała mu w oczy, on tylko położył jej rękę na ramieniu i powiedział.
- Idź teraz wypocznij. A to... - Uniósł jej nóż. - To już ci lepiej skonfiskuje. - Uśmiechnął się, a ona odpowiedział tym samym. Podeszła do Iris, która żegnała się z Levi'em i poszły do pokoju. Brunetka jeszcze przez ramię zerknęła na Dowódcę.
- Erwin!!! Ona się pocięła?!! - Krzyczała Hanji.
- Jak widać. - Złapał wodze i z Levi'em poszli odprowadzić konie do stajni. Kate złapała konia Jade i ruszyła za nimi.
Przy wyjściu ze stajni na Erwin'a czekał Levi.
- Ty wiesz, że ona ma chłopaka nie?
- No co ty mi nie powiesz?
- Ja nie wiem co się dziś z tobą porobiło.
- Przecież nie będę im niszczył życia, ale jeśli będzie czegoś potrzebowała to od razu jej pomogę, zresztą jak każdemu w naszych szeregach.
- Ale jej chyba najbardziej co? - Szturchnął go. - I nie powiesz mi po tym nad jeziorem o granicy wieku?
- Zostawmy już ten temat co? Sam nie wierzę w ten dzisiejszy dzień, a w gabinecie zostawiłem mój kieliszek z winem, z którego nawet łyka mi nie dali wziąć.
- Ty pijesz?
- Tylko w takich chorych sytuacjach.
- Nie dziwie ci się.

Jade siedziała na łóżku wpatrzona w sufit.
- Ej co ty dzisiaj odstawiałaś cały dzień? Chcesz zdradzać Jean'a z Erwin'em? Dobrze się czujesz? Po za tym ile on ma w ogóle lat?
- Co...? A ja... sama nie wiem jak to w końcu będzie... Jean nawet mnie słuchać nie chce i jeszcze tak łatwo uwierzył Mandy... A Erwin... On jest boski... *-* - Powiedziała bez kontroli. A Iris spojrzała na nią dużymi oczami. - Kiedyś słyszałam, że jest o rok starszy od Levi'a, więc no...
- Ja tam nie wiem, rób co chcesz ale mnie w to nie mieszaj, nie chce żeby potem było coś na mnie.
- Heh... - Opatuliła się kołdrą, wtuliła w poduszkę i po raz ostatni wróciła do chwili pocałunku z Dowódcą i zasnęła...



                                                                   ~ Erwinmaniak - Kel ( ͡° ͜ʖ ͡°) xDD